ms1, główna siedziba Muzeum Sztuki, mieści się w wybudowanym na przełomie XIX i XX wieku, pałacu, należącym niegdyś do Maurycego Poznańskiego, przemysłowca, działacza gospodarczego i politycznego. Budynek zaprojektował prawdopodobnie Adolf Zeligson, architekt rodziny Poznańskich. Narożny pałac nawiązuje do stylu renesansowego, m.in. do Biblioteki św. Marka w Wenecji.
Muzeum pozyskało pałac na swoją siedzibę w 1945 roku i przeniosło do niego zbiory z pierwotnej lokalizacji przy Placu Wolności 1. Nową ekspozycję otwarto w roku 1948. Ówczesny dyrektor Muzeum, Marian Minich, zaprosił do współpracy przy aranżacji jednej z sal ekspozycyjnych Władysława Strzemińskiego. Obecnie ms¹ to przestrzeń prezentacji najciekawszych zjawisk i osobowości sztuki współczesnej.
więcej info: https://msl.org.pl/budynek-ms1.html
ms2 to oddział Muzeum Sztuki znajdujący się w zrewitalizowanej tkalni, która mieści się w poprzemysłowym budynku na terenie dawnego kompleksu produkcyjnego należącego do Izraela Poznańskiego, jednego z największych fabrykantów łódzkich. W latach 1872–1892 na blisko trzydziestohektarowej działce wzniesiono istniejące do dziś fabryczne budynki. Po II wojnie światowej zakłady upaństwowiono, w czasach PRL znajdowały się w nich m.in.: Zakłady Przemysłu Bawełnianego im. Juliana Marchlewskiego, później także „Poltex”. W 1971 roku kompleks został objęty ochroną konserwatora zabytków. W latach 1991–1997 wygasła w nim produkcja przemysłowa. Od 2006 roku na terenie zakładów działa centrum handlowe „Manufaktura”.
Od otwarcia w 2008 roku, na trzech z czterech pięter ms2 prezentowane są dzieła z Kolekcji Sztuki XX i XXI wieku. W budynku znajduje się również galeria wystaw czasowych, sala warsztatowa i audiowizualna, księgarnia oraz kawiarnia. Od strony rynku Manufaktury, przy wejściu do muzeum znajduje się monumentalna praca Jarosława Kozakiewicza. Na budynku widnieje neon autorstwa Mirosława Bałki, napis „Muzeum Sztuki” złożony krojem pisma zaprojektowanym przez Władysława Strzemińskiego.
więcej info: https://msl.org.pl/budynek-ms2/budynek,438.html
Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku – ms2
Kolekcja sztuki XX i XXI wieku Muzeum Sztuki w Łodzi jest najstarszym, a zarazem jednym z najważniejszych zbiorów sztuki nowoczesnej i współczesnej w tej części Europy. O jej unikatowości stanowi ścisły historyczny związek z awangardą oraz międzynarodowy charakter.
Sercem zbiorów – wyznaczającym ich historyczny oraz ideologiczny początek – jest zgromadzona w latach 30. XX wieku Międzynarodowa Kolekcja Sztuki Nowoczesnej grupy „a.r.”. Stanowi ona fenomen na skalę światową, została bowiem zainicjowana i ukształtowana przez samych artystów, którzy bezinteresownie podarowali grupie „a.r.” własne prace w wyniku solidarnego gestu ponad granicami i na przekór wszelkim podziałom.
W kręgu zainteresowania Muzeum znajduje się sztuka eksperymentalna i progresywna, kształtująca tradycję nowoczesności i będąca istotnym przejawem współczesnej kultury.
Podstawową wartością kolekcji jest jej niezmienne otwarcie na współczesność oraz podkreślenie społecznej odpowiedzialności sztuki – pochodna tradycji stojącej u jej źródeł. Z tej samej tradycji czerpie idea przekraczania barier dzielących różne dziedziny sztuki, idea decydująca o przyjęciu formuły integracji zbiorów w jeden „żywy” organizm sztuki.
Muzeum Pałac Herbsta
Muzeum Pałac Herbsta to odrestaurowana rezydencja należąca niegdyś do rodziny łódzkich przemysłowców, w której można oglądać ekspozycję wnętrz z przełomu XIX i XX wieku oraz dzieła sztuki dawnej.
Neorenesansowy pałac wybudowano w latach 1875–1877. Rezydencja pozostawała w rękach rodziny Herbstów do roku 1942. Mieszkały tam dwa pokolenia: najpierw Matylda i Edward, a później ich syn Leon z żoną Aleksandrą. Po II wojnie światowej pałac został znacjonalizowany. Mieściło się w nim Centrum Szkolenia Personelu do Żłobków Dziecięcych, później przedszkole i spółdzielnia pracy produkująca bombki choinkowe, a w oranżerii znajdował się magazyn sprzętu pływającego Sekcji Sportów Wodnych Ligi Morskiej w Łodzi. W 1976 roku rezydencję przejęło Muzeum Sztuki.
Podczas przeprowadzonych prac konserwatorskich pałacowe salony zyskały wystrój bliższy oryginałowi z czasów, gdy mieszkała tu fabrykancka rodzina. Oprócz wystawy prezentującej wnętrza mieszkalne w Muzeum znajduje się Galeria Sztuki Dawnej, ogród w stylu francuskim oraz kawiarnia w pałacowej oranżerii.
W 1990 r. za przywrócenie świetności rezydencji Herbstów Muzeum Sztuki w Łodzi otrzymało medal Europa Nostra, a w 2015 tytuł Najlepszego Wnętrza Roku w kategorii wnętrz poddanych rekonstrukcji historycznej.
Galeria Sztuki Dawnej
Ilościowo skromna kolekcja polskiej sztuki dawnej zawiera szereg wybitnych dzieł malarzy polskich, zwłaszcza XIX i przełomu XIX/XX w., w tym kilka obrazów zaliczanych do arcydzieł malarstwa polskiego (np. Portret matki Henryka Rodakowskiego, Napoleon na koniu Piotra Michałowskiego, Śpiący Mietek Stanisława Wyspiańskiego).
Kolekcja stanowi reprezentatywny przegląd malarstwa polskiego od epoki sarmackiej (portret sarmacki XVII–XVIII w., m.in. Józefa Faworskiego) i stanisławowskiej (dzieła Marcella Bacciarellego, Jana Piotra Norblina), poprzez główne nurty sztuki XIX w. (m.in. obrazy Wojciecha Gersona, Witolda Pruszkowskiego, Józefa Chełmońskiego, Aleksandra Gierymskiego, Leona Wyczółkowskiego), po epokę Młodej Polski (m.in. obrazy Olgi Boznańskiej, Stanisława Wyspiańskiego, Józefa Mehoffera, Jacka Malczewskiego, a także rzeźby Ksawerego Dunikowskiego).
Kolekcja zawiera także dzieła twórców XIX – początku XX w. związanych z kształtowaniem się środowiska artystycznego wielkoprzemysłowej Łodzi, w tym artystów żydowskich (np. obrazy Leona i Samuela Hirszenbergów, Maurycego Trębacza, Leopolda Pilichowskiego, rzeźby Henryka Glicensteina)
