Teatr Polski w Łodzi powstał w 1888 roku w budynku dawnego Teatru Victoria, ale jego stała siedziba od 1909 roku mieści się przy ulicy Stefana Jaracza (dawniej: Cegielniana). Obecną nazwę nosi od 1949 roku. W czasie dyrekcji Aleksandra Zelwerowicza scena wyrosła do rangi jednej z ważniejszych w kraju. Dominował na niej z początku klasyczny repertuar narodowy - "Dziady" w opracowaniu Wyspiańskiego, teksty Słowackiego i Krasińskiego - a później współczesny (Szaniawski, Żeromski) i szekspirowski. W czasach przedwojennych tworzył tu Juliusz Osterwa, zaś po wojnie miała tu miejsce historyczna inscenizacja "Krakowiaków i górali" Leona Schillera. W czasach powojennych występowali tu m.in. Janusz Gajos, Joanna Jędryka czy Emil Karewicz, reżyserowali tu m.in. Henryk Rzewuski i Jerzy Grzegorzewski.
Teatr im. Stefana Jaracza wystawia dziś repertuar autorski i wybitną światową dramaturgię: od Szekspira i Czechowa przez Wyspiańskiego i Gombrowicza, aż do autorów współczesnych takich jak Arthur Miller, Nikołaj Kolada, Thomas Bernhard, czy Marius von Mayenburg. W 2009 Teatr otrzymał Złoty Medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis".
