Zwierzęta w łódzkim Orientarium - zobacz jakie zwierzaki mieszkają w zoo w Łodzi?

Prawdziwą dumą łódzkiego Orientarium jest strefa indyjska, gdzie w najbardziej nowoczesnym i największym wybiegu dla słoni w Europie mieszkają Aleksander, Taru i Kyan. Alex został pierwszym mieszkańcem Orientarium i jest naprawdę wyjątkowy - to największy i najstarszy przedstawiciel tego gatunku na kontynencie europejskim (44 lata), który ma najmniej siedemnaścioro dzieci i co najmniej dwanaścioro wnucząt. Również  Alex ma tylko jeden cios, który stracił w wyniku operacji, która była konieczna ze względu na jego chorobę, co z pewnością nie umknie uwadze zwiedzających.

Samica, Ketawa, ma 8 lat i waży około 30 kilogramów. Samiec, Budi, to 17-letni osobnik, ważący ok. 80 kilogramów. W Orientarium mieszka także jeszcze jeden orangutan, 10-letni Joko. Zwierzęta te występują endemicznie w północno-zachodniej Sumatrze. W ostatnich dziesięcioleciach liczebność tego gatunku spadła o ok. 80%. Orangutany sumatrzańskie w Polsce można zobaczyć jedyne w strefie Wysp Sundajskich w łódzkim ZOO.

W Polsce tylko w Orientarium ZOO Łódź możesz spotkać największe wydry świata! Rodzinnym domem dla nich jest Ameryka Południowa. Dziennie zjadają od 3 do 5 kg ryb. Żyją w grupach rodzinnych składających się z pary rodzicielskiej i kolejnych miotów. Starsze rodzeństwo pomaga w opiece nad młodszym. W trakcie żerowania, gdy nurkują w celu znalezienia pokarmu, ich uszy i nozdrza zamykają się. Do orientacji pod wodą używają wielkich oczu i długich wibrysów.

Bardzo ciekawymi są kanczyle, które uważane są za jedne z najmniejszych ssaków kopytnych na Ziemi! Kanczyl waży zaledwie 1,5 – 2 kg, a jego kończyny mają średnicę porównywalną do średnicy ołówka. Ze względu na niewystarczającą ilość danych i trudności zaobserwowania tego gatunku w naturze, myszojeleń znalazł się na liście 25 najbardziej poszukiwanych zaginionych gatunków. Do 2019 r. zwierzę nie było widziane na wolności przez około 30 lat. Zamieszkują lasy tropikalne Azji Południowo-Wschodniej.

Jest to piękna żaba o niesamowitym błękitnym kolorze skóry, nakrapiana ciemnymi plamami, zamieszkująca podłoże lasu deszczowego. Samica jest większa od samca. Liczne gruczoły na skórze produkują śmiertelną truciznę – pumiliotoksynę. Łódzkie ZOO od 2009 r. z powodzeniem rozmnaża drzewołazy błękitne. W 2019 r. odchowano 150 sztuk młodych osobników.

Są to najmniejsze ary świata! Gniazda najczęściej zakładają w dziuplach wybitych w palmach. W sezonie rozrodczym łączą się w pary, poza sezonem tworzą małe stada liczące do kilkunastu osobników. Ich dieta składa się z nasion i owoców. Nasze ptaki to jedyne ary epoletowe w polskich ogrodach zoologicznych!

Czy wiecie, że w Orientarium znajdują się największe krokodyle w Europie? Penelopa ma około 2 metry, natomiast jej partner Kraken ma aż 5 metrów i 15 cm! Ta para to jedyni w Polsce i najwięksi przedstawiciele swego gatunku na całym kontynencie europejskim. Cechą charakterystyczną tego zwierzęcia jest długi, wąski pysk świetnie sprawdzający się przy łapaniu ryb, które są podstawą ich diety.

W skład diety riny wchodzą głównie skorupiaki i mięczaki zamieszkujące dno oceanu. Rybę tę zazwyczaj można spotkać na terenach przybrzeżnych i w okolicach raf koralowych. Mimo iż swoim wyglądem przypomina nieco rekina, należy do płaszczek. Głównym zagrożeniem riny jest przyłów (zaplątanie się w sieci rybackie), a także nielegalne połowy w celu pozyskania płetw stosowanych do sporządzenia "zupy z płetwy rekina". W Polsce można spotkać rinę tylko w Orientarium ZOO Łódź!

Naturalny zasięg jego występowania obejmował Azję Mniejszą od Turcji po Iran i Afganistan, a także część północnej Afryki. Odżywiają się głównie liśćmi, młodymi pędami i korą. Trudno sobie wyobrazić, że na wolności żyje około 250 osobników. W latach 40. ubiegłego wieku gatunek ten uznawano za wymarły. Ich głównym zagrożeniem są konflikty zbrojne, utrata siedlisk i kłusownictwo. Daniele mezopotamskie to idealny przykład gatunku, który przetrwał dzięki wsparciu ogrodów zoologicznych.

Gatunek został odkryty stosunkowo niedawno, bo dopiero w XIX wieku. Występuje w lasach deszczowych i bagnach zachodniej Afryki. Żyje samotnie lub w małych grupach; dorosłe osobniki łączą się w pary tylko w okresie godowym. Większość diety stanowią paprocie, rośliny liściaste, a także opadłe z drzew owoce. Zwierzęta te są zagrożone wyginięciem z powodu niszczenia naturalnych siedlisk wskutek lokalnych wojen domowych oraz polowań. Populacja w naturze liczy poniżej 3000 osobników!