Rezerwat "Polesie Konstantynowskie" to kompleks leśny usytuowany w południowym fragmencie Parku Na Zdrowiu. Znajduje się w bliskim sąsiedztwie Aquaparku FALA, hali sportowo-widowiskowej Atlas Arena, Łódzkiego ZOO, Domu Opieki Społecznej oraz przylegającej ulicy Krzemienieckiej i osiedla Karolew. Można zatem stwierdzić, że rezerwat wpisany jest bezpośrednio w krajobraz miejski. Rezerwat przyrody utworzony został 23 maja 1930 roku na mocy uchwały Magistratu Miasta Łodzi oraz powtórnie objęty ochroną w 1954 roku w ramach rozporządzenia Ministra Leśnictwa. Był to jeden z najstarszych rezerwatów utworzonych w Polsce, a zarazem pierwszy uformowany wewnątrz dużego miasta. Teren objęty ochroną zajmuje powierzchnię aż 9,8 ha i dziś z pozoru może wydawać nam się zaniedbany i nieuporządkowany. Co zatem ma chronić "Polesie Konstantynowskie"? Cóż cennego kryje się na obszarze rezerwatu? Puszcza! Nie wszyscy miłośnicy Łodzi wiedzą, że tereny, na których zdecydowano się ulokować miasto porastała bezkresna Puszcza Łódzka. Wraz z rozwojem miasta wycinano kolejne fragmenty dzikiego lasu. Do dziś przetrwały jedynie dwa obszary, na których chroni się resztki naturalnego ekosystemu leśnego – "Polesie Konstantynowskie" oraz Rezerwat Przyrody "Las Łagiewnicki" (wydzielony fragment lasu potocznie nazywanego Łagiewnikami).
"Polesie Konstantynowskie", ze względu na zróżnicowaną wilgotność podłoża można podzielić na trzy części – grąd, łęg jesionowo-olszowy oraz ols. Na obszarze rezerwatu znajdziemy nawet 100-letnie olsze czarne, graby, dęby szypułkowe, lipę drobnolistną oraz wiele innych gatunków tworzących drzewostan. Charakterystyczną rzeczą, którą dostrzegamy zza płotu są porastające drzewa gęste bluszcze. W rezerwacie występuje duża różnorodność gatunków roślin runa leśnego, drobnych ssaków, ptaków, owadów oraz grzybów. Jak to możliwe, że w środku miasta rozwija się bujny las? "Polesie Konstantynowskie" to obszar objęty ścisłą ochroną, co oznacza, że na jego teren nie mogą wchodzić żadni odwiedzający (nawet w okresie nieobjętym obostrzeniami epidemicznymi). Z tym fragmentem dawnej puszczy możemy zatem obcować jedynie z pewnej odległości, obserwować wyłącznie z zewnątrz. Tylko raz do roku przy okazji Światowego Dnia Środowiska konserwator przyrody pozwala wejść do rezerwatu wolontariuszom zgłaszającym się, aby posprzątać śmieci, które trafiły do lasu. Dzięki zabezpieczeniu gęstwiny przed penetracją ludzi zachodzą na jej terenie naturalne procesy biologiczne. Dlatego właśnie rezerwat zza ogrodzenia może wydawać nam się zaniedbany i nieuporządkowany. Pozostawione połamane martwe drzewa, mocno zarośnięte podszycie, półmrok, wszechobecna wilgoć – to wszystko umożliwia rozwijanie się tak dużej różnorodności na terenie rezerwatu.
Puszcza Łódzka Was zaintrygowała? Zatem kiedy można będzie znów pójść na spacer do parku, zachęcamy, by wybrać się Na Zdrowie i zajrzeć przez tajemnicze zielone ogrodzenie, które tworzy granicę pomiędzy naszym miejskim światem, a dziką przyrodą.