Feliks Falk należy do ścisłej czołówki twórców polskiego kina. Jest absolwentem warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych (1966) oraz Wydziału Reżyserii PWSFTviT w Łodzi (1974). Zanim został twórcą filmowym był malarzem, grafikiem, ilustratorem książek, pracował jako redaktor graficzny w miesięczniku Magazyn Polski. Jego obrazy można było podziwiać na indywidualnej wystawie w warszawskiej Galerii Współczesnej.
Jako reżyser i scenarzysta zadebiutował w 1973 roku krótkometrażowym filmem telewizyjnym „Nocleg”, a dwa lata później zrealizował pełnometrażowy film kinowy „W środku lata”, wyróżniony na Festiwalu Filmów Autorskich w San Remo (1976). Zasłynął filmem „Wodzirej” (1978), uznawanym za arcydzieło kina moralnego niepokoju. Film pokazywał aktualne bolączki społeczne i polityczne oraz w zawoalowany sposób krytykował praktyki władzy i system socjalistyczny.
Feliks Falk uznawany jest za twórcę niezależnego, z niezwykłą wnikliwością w obserwacji ludzkich zachowań i odwagą w pokazywaniu mrocznych zakamarków ludzkiej natury. Potrafi doskonale przedstawić bohaterów, a potem konsekwentnie pogłębiać studium postaci. To autor cenionych filmów między innymi: „Szansy” (1979), „Był jazz” (1981), „Idola” (1984), „Bohatera roku” (1986), „Końca gry” (1991), „Samowolki” (1993), „Lata miłości” (1994), „Komornika” (2005), „Joanny” (2010).
Wielokrotnie nagradzany na krajowych i zagranicznych festiwalach filmowych: między innymi na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Berlinie za film „Komornik” zdobył Nagrodę Jury Ekumenicznego za "stworzenie celnego i wstrząsającego portretu współczesnych przemian politycznych w Polsce i zaprezentowaniu go jako przypowieści o korupcji, zawierającej uniwersalne przesłanie oraz za wysokie walory artystyczne i ochronę takich wartości jak sprawiedliwość, hojność i ludzka godność". Za ten sam film zdobył Złote Lwy na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych oraz Polską Nagrodę Filmową w kategorii najlepsza reżyseria. Za film „Szansa” uzyskał nagrodę za scenariusz na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych, III Nagrodę na MFF Rotterdam ’80, Nagrodę Jury Ekumenicznego MFF Locarno ’80.
Feliks Falk jest autorem wielu sztuk teatralnych i telewizyjnych oraz słuchowisk radiowych a także scenariuszy filmowych przeniesionych na ekran przez innych reżyserów. Za całokształt swojej scenariopisarskiej pracy i twórczy wkład w rozwój tej dziedziny otrzymał nagrodę Złotego Grona na Lubuskim Lecie Filmowym w Łagowie w 1987 roku.
Falk pracował jako wykładowca w Szkole Filmowej w Łodzi, był kierownikiem Studium Scenariuszowego. W latach 1991-2005 zajmował się produkcją filmową od strony producenckiej, był współwłaścicielem studia filmowego Fokus Film. Studio wyprodukowało szereg filmów fabularnych, dokumentalnych. Od strony wykonawczej zajmowało się produkcją spektakli telewizyjnych.
Uhonorowany Nagrodą Stowarzyszenia Filmowców Polskich za wybitne osiągnięcia artystyczne (2019), oraz Nagrodą Specjalną „Platynowe Lwy” za całokształt twórczości na 45. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni (2020). Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis".
Jest członkiem Stowarzyszenia Filmowców Polskich oraz Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, a także członkiem Polskiej Akademii Filmowej i Europejskiej Akademii Filmowej.
Gwiazda Feliksa Falka została ufundowana przez Stowarzyszenie Filmowców Polskich.
Po uroczystości odsłonięcia gwiazdy organizatorzy zapraszają na spotkanie z Feliksem Falkiem w Clubie 77.
Gwiazda Feliksa Falka będzie 92. gwiazdą odsłoniętą w Alei Gwiazd w Łodzi