Huk maszyn łódzkich zakładów włókienniczych, spracowane ciała obsługujących je kobiet, niewyobrażalny wysiłek fizyczny wykonywany mozolnie dzień po dniu. To nieodzowna część historii
przemysłowej Łodzi.
Od czasów świetności łódzkich zakładów przemysłowych minęły lata. Ale w tym samym miejscu –w dawnej fabryce Ludwika Geyera – spotyka się grupa kobiet, tancerek. Co łączy je z włókniarkami, a co dzieli?
Ciężka fizyczna praca, powtarzalność ruchów i sekwencji aż do osiągnięcia perfekcji, rytm, który wyznacza kolejne etapy pracy, zmęczenie ciała - to elementy łączące te dwa pozornie bardzo odległe światy.
- Obróbka ton materiału, skrupulatna kontrola każdego centymetra tkaniny i główne zadanie - eliminacja błędów, braków. Tak na co dzień wyglądała praca tytułowych brakarek w fabryce
włókienniczej. Zadaliśmy więc sobie pytanie - czym byłby brak w tańcu? Czy nienormatywne ciało może być częścią przemysłu kreatywnego? Czy to, co robimy to błąd czy nowa jakość? – mówi
dramaturg Filip Pawlak.
Jednak fizyczny, mechaniczny aspekt pracy to nie wszystko. Do głosu dochodzi wartość wspólnoty, solidarności kobiet, które wzajemnie się wspierają. Ta niezwykła relacja, która nawiązuje się między nimi – pozwala pokonać trudności i zmęczenie. Wartość wspólnoty tak silnie zresztą podkreślają w swoich wspomnieniach byłe pracownice łódzkich fabryk.
- Praca finalnie, niezależnie czy w przemyśle czy w tańcu, tworzy wspólnotę. Rozmywają się indywidualności, choć to na nich opiera się ten niekończący się proces. A po każdej pracy, jest czas na
odpoczynek i wspólną chwilę tańca przy dźwięku orkiestry mandolinistów – dodaje Filip Pawlak.
Spektakl będzie można obejrzeć 5 października o godzinie 17:00 (premiera) oraz 6 i 9 października o godzinie 16:00.
Więcej informacji: https://cmwl.pl/public/aktualnosci/premiera-spektaklu-brakarki,413