Paweł Szamburski (klarnet), Tomasz Pokrzywiński (wiolonczela) oraz Michał Górczyński (klarnet kontrabasowy) sięgają po mistyczne, żydowskie pieśni bez słów – chasydzkie Niguny. Rozwój Nigunów, które niejednokrotnie czerpały z lokalnych tradycji i wzorów muzycznych w kulturze chasydzkiej datuje się na XVIII wiek. To wyjątkowe modlitwy, za pomocą których w zbiorowym śpiewie i tańcu, w euforycznym uniesieniu chasydzi docierają do „komnaty Boga”. Bastarda czerpiąc głównie ze spuścizny dynastii Modrzyc, a także z muzykologicznych zbiorów Moshe Bieregowskiego odkrywa przed nami piękno żydowskich melodii, eksplorując i filtrując je przez unikatowy, ukształotowany już język zespołu. Sylabiczne pieśni chasydów pozwalają artystom na swobodną improwizację oraz bardzo osobistą, intymną formę wypowiedzi. Inspirująca jest dla Bastardy także wewnątrzmuzyczna, narracyjna siła Nigunów. Bez słów opowiadają one o radości i smutku, o życiu w pełnym spektrum doznań, stanowią niejako istotę chasydyzmu, który zawsze oscylował między oczekiwaniem na koniec świata, a radosną niemal ekstatyczną afirmacją życia. Mistyczne kompozycje tworzą przestrzeń, w której artyści poruszają się z ogromną swobodą, wielką klasą, wiedzą i wrażliwością tworząc nowatorskie, wybitne dzieło o niezwykłej sile i urodzie.
Materiał na płytę "Nigunim" został nagrany na żywo w Studiu im. W. Lutosławskiego, w ramach <link https://www.facebook.com/muzykawiary/ _blank>Festiwal Muzyka Wiary - Muzyka Pokoju</link>.
<link https://www.facebook.com/bastardatrio/ _blank>Bastarda Trio</link> to zespół powołany do życia przez Pawła Szamburskiego, Tomasza Pokrzywińskiego oraz Michała Górczyńskiego. Grupa wydawniczo i środowisko związana z wytwórnią <link https://www.facebook.com/ladoabc/ _blank>Lado ABC</link>, jest również partnerem międzynarodowego projektu badawczego HERA "Sound Memories. The Musical Past in Late-Medieval and Early Modern Europe." (www.soundme.eu). Artyści podejmują odważną próbę reinterpretacji muzyki dawnej oraz stworzenia na jej podstawie autorskiego języka dźwiękowego. Kilkusetletnie śpiewy chorałowe, motety, litanie rozbijają niejednokrotnie się na małe odcinki, stale zmieniający się kontrapunkt wczesnej polifonii imploduje w minimalizm,
improwizując wokół archaicznych melodii, komponując na ich podstawie nowe utwory - budują pomost łączący odległe w czasie muzyczne światy, docierając do jej uniwersalnego, duchowego wymiaru. Muzyka Bastardy to współczesna, oryginalna wypowiedź artystyczna wsparta na bogatych tradycjach muzycznych.